. |
.
..
 |
....... |
|
Stylowa
porcelana żarska 1888-1945 ze zbiorów Stowarzyszenia Miłośników Żarskiej
Porcelany w Żarach
Zdjęcia
z wystawy
Grudzień
2011 - Styczeń 2012,
Muzeum
Lubuskie im. Jana Dekerta w Gorzowie Wielkopolskim. |
... |
|
|
|
.. |
|
|
|
Ostatnie
lata przyniosły większe zainteresowanie porcelaną żarską, zapomnianą i
niedocenianą w okresie powojennym. Porcelanę od stuleci nazywano
"białym złotem", a przełomem w Europie stało się odkrycie receptury masy
porcelany twardej w Miśni. Wzorem tej najsłynniejszej saskiej wytwórni
zaczęły powstawać nowe manufaktury, a już w XIX wieku fabryki porcelany.
Dostrzeżono jej niezwykłą urodę, rozmaitość form i bogactwo dekoracji,
zaczęto ją kolekcjonować, powstawały opracowania historyczne, organizowano
wystawy. Pełne uroku, delikatne wyroby stanowią znakomite świadectwo sztuki
wytwarzania i kształtowania gustów estetycznych tej przecież nieodległej
epoki. Poprzez zachowane przedmioty mamy wiedzę o zdolnościach produkcyjnych,
technikach zdobniczych i linii projektowej Fabryki Porcelany w Żarach z
jej oryginalnymi, starannie wykonanymi fasonami, które cieszyły się
znaczną popularnością. Czasowa wystawa porcelany jest kolejną ekspozycją
z cyklu prezentacji dawnych wyrobów ceramicznych, tym razem z kolekcji
prywatnych. |
..... |
|
Filżanka
do mokki ze spodkiem w formie
geometrycznej,
ok. 1923.
|
... |
|
|
|
.
Bombonierka
w stylu art-déco, ok. 1923
|
....... |
Gustav
Otremba w roku 1888 założył Fabrykę Porcelany w Żarach. Fabryka przyjęła
nazwę Gustav Otremba Porzellanfabrik Sorau N.L. (Niederlausitz).
Rok później do spółki przystąpił Franz Böhme. W 1892 roku Gustav Otremba
odsprzedał wszystkie udziały wspólnikowi. Od 1888 roku fabryka kilkakrotnie
zmieniała nazwę i właścicieli, a od 1901 roku ostatecznie przyjęła nazwę
Porzellanfabrik Sorau N/L G.m.b.H., (spółka z o.o.). Będąc w lepszej sytuacji
rozwoju, fabryka funkcjonowała do roku 1918. W 1900 roku przystąpiła
do Związku Niemieckich Fabryk Porcelany. W 1908 roku nastąpił kryzys w
przemyśle ceramicznym, a wybuch I wojny światowej pogłębił kłopoty
zakładu, który w 1918 roku wykupiony został przez koncern ceramiczny Christian
& Ernst Carstens, ale już od innego właściciela, kupca Gottharda
Curtiusa. Od tego momentu fabryka przyjęła nazwę C. & E. Carstens
Porzellanfabrik Sorau N/L. Ernst Carstens z Elmshorn był również właścicielem
wytwórni porcelany w Blankenhain i Reichenbach (Turyngia). Ważnym
działem tej fabryki była własna malarnia porcelany, w której zdobiono wyroby.
Zatrudniała różnych specjalistów, by zapewnić wysoką jakość produkcji
porcelany. Fabrykanci Carstens, dysponując znacznym kapitałem finansowym,
wprowadzili do fabryki w Żarach nowe technologie i nowe wzory, które pomogły
znakomicie funkcjonować przy silnej konkurencji na rynku niemieckim
i panującej inflacji. Priorytetem fabryki był eksport swoich wyrobów na
rynek europejski i do Stanów Zjednoczonych i właśnie on zapewnił
wielki zbyt oraz duże zyski. W 1923 roku, po śmierci Ernsta Carstensa,
firmę przejęli spadkobiercy, którzy rozbudowali już istniejące linie
produkcyjne. Wtedy żarska fabryka powiększyła się znacznie, a także
wzrosły możliwości produkcyjne na rynek wewnętrzny i eksport. Tak profesjonalnie
zarządzana przez wybitnych specjalistów fabryka zyskała renomę, szczególnie
w latach trzydziestych, będąc najprężniejszą fabryką tego koncernu....... |
|
... |
|
|
|
.
W
latach 1933-1940 głównym projektantem w żarskiej fabryce był profesor Artur
Hennig (1880-1959) - wykładowca w Państwowej Szkole Ceramicznej w
Bolesławcu. Hennig pracował jako projektant i doradca artystyczny dla koncernu
Carstens. Odpowiadał także za aranżacje ekspozycji porcelany na Targach
Lipskich. Jednocześnie prowadził działalność pedagogiczną jako wykładowca
w klasie ceramiki i przemysłu szklarskiego w Miejskiej Szkole Zawodowej
w Żarach. Zajmował się reklamą wyrobów fabryki w czasopismach i pismach
fachowych. Był twórcą m.in. trzech znakomitych serwisów - modeli: Qualität,
Haushalt i Rasse. Jego wyroŹby odznaczały się oryginalną prostą formą,
bogactwem wzorów i oszczędnym, nakładanym ręcznie złoceniem. Po 1940 roku
fabryka wchodziła w skład przemysłu zbrojeniowego i wykonywała, oprócz
ceramiki użytkowej, m.in. porcelanowe środki izolacyjne dla tego
przemysłu. W 1943 roku nastąpiło przekształcenie w spółkę komandytową -
C. & E. Carstens Kommandit Geselllschaft. Fabryka Porcelany do
1945 roku działała bezkolizyjnie, mimo nalotu dywanowego przeproŹwadzonego
przez amerykańskie lotnictwo w kwietniu 1944 roku, które oszczędziło
jednak jej budynki. W lutym 1945 roku nastąpiło zamknięcie fabryki,
która uległa częściowemu zniszczeniu i splądrowaniu przez żołnierzy radzieckich.
Po II wojnie światowej zakończyła się epoka Carstensów w Żarach,
ich fabryka nie została odbudowana, a jej pracownicy opuścili miasto, które
znalazło się w nowych granicach Polski. |
....... |
Świecznik
trójramienny z motylem, lata
30.
XX wieku
|
... |
|
|
..
Patera
dekoracyjna, lata 30. XX wieku
|
....... |
Fabryka
Porcelany w Żarach w okresie swojej działalności wyprodukowała ponad dwadzieścia
tysięcy rozmaitych wzorów i dekoracji nanoszonych różnorodną techniką.
Wytwarzano głównie naczynia stołowe, serwisy do kawy i herbaty, mokki,
zestawy do konfitur, patery, wazony, świeczniki, bombonierki i talerze
okolicznościowe (rzadko porcelanę figuralną). Wprowadzano modną stylistykę
art déco poprzez geometryczną prostotę, elegancką formę i wyrazistą barwną
dekorację uzupełnioną złotem przy zachowaniu doskonałej jakości porcelany.
Wyroby sprzedawane były w sieciach sklepów firmowych na. terenie całych
Niemiec i eksportowane na cały świat. Zdobywały medale i wyróżnienia,
np. na wiosennych lub jesiennych Targach Lipskich, jak również na
targach przemysłowych w Żarach. Artystyczną rangę otrzymały dzięki istnieniu
w fabryce wzorcowni zatrudniającej wysokiej klasy projektantów -
Artura Henniga, Siegfrieda Moliera i Heinza Lóffelharda - którzy stworzyli
oryginalne formy i dekoracje. Podkreślenia warte jest to, że zmianie
ulegała zarówno nazwa firmy istniejącej prawie sześćdziesiąt lat, jak też
jej znaki (różnorodne) na wyrobach, często drukowane lub z użyciem
kalkomanii w rozmaitych kombinacjach. |
... |
|
|
..
Cenną
kolekcję porcelany żarskiej po raz pierwszy prezentujemy w nadwarciańskim
mieście, Gorzowie Wielkopolskim, dzięki pasji kolekcjonerskiej członków
Stowarzyszenia Miłośników Żarskiej Porcelany w Żarach, a szczególnie znakomitemu
kolekcjonerowi Sławomirowi Fałkowskiemu, który udostępnił znaczną
część eksponatów z bogatego zbioru. Wyjątkowe miejsce na wystawie w
Spichlerzu zajmują wyroby projektowane przez profesora Artura Henniga w
latach trzydziestych XX wieku, rozsławiły one fabrykę i to dolnołużyckie
miasto z tak bogatą tradycją, które obecnie znalazło się w naszym regionie.
Janusz
Michalski
Wybrana
literatura
Irena
Gatys, Roman Gatys, Fabryka Porcelany w Żarach 1888-1945, Nakło
Śląskie 2007
Irena
Gatys, Roman Gatys, Encyklopedia śląskiej porcelany, 1.1, Stróża
2010
Imke
Ristow, Artur Hennig (1880-1959). Das gestalterische Werk und die Lehrtätigkeit
an der Staatlichen Keramischen Fachschule Bunzlau, Weimar 1999. |
........ |
Wazon,
projekt Artur Hennig,
1934-1939
|
... |
|
|
....
..
.
..Wybrane
znaki fabryki porcelany w Żarach
|
|
|
|
|
|
. |
|
|
|
|
|
1888-1892
(kobaltowy),
OPMS - Otremba Porzellan Manufaktur Sorau
|
1896-1918
(kobaltowy)
|
1919-1945
(drukowany)
|
1920-1930
(drukowany)
|
1934-1939
(drukowany),
znak na serwisach projektowanych przez Artura Henniga
|
1925-1945
(drukowany)
|
.
|
|
.... |